Działoszyce - stąd pochodzę! Część 1

Działoszyce - stąd pochodzę! Część 1

Nieważne skąd pochodzisz. Marzenia i cele możesz realizować zawsze.

Cześć! Dziś chcę pokazać miasto mojego pochodzenia – Działoszyce (20°21′ E i 50°22′ N).

Najpierw trochę “suchych” faktów 😉

Poniżej mnóstwo zdjęć.

Zapraszam zatem w podróż do miasta, które mnie po części ukształtowało.

Miasteczko Działoszyce jest zlokalizowane pomiędzy Wyżyną Krakowsko – Częstochowską i Niecką Nidziańską.

Usytuowane jest w województwie świętokrzyskim, a graniczy z małopolskim.

Okoliczny teren jest przeważnie pagórkowaty, a samo miasteczko znajduje się na wysokości 321 m n.p.m.

Oblegają je z dwóch stron dwie małe rzeki Sancygniówka i Jakubówka, które łącząc się wpadają na obrzeżach Działoszyc do Nidzicy (lewy dopływ Wisły).

Co ciekawe prawa miejskie Działoszycom nadał sam Władysław Jagiełło w 1409 roku.

A według miejscowej ludności sam Tadeusz Kościuszko pierwszą noc po zwycięskiej bitwie pod Racławicami spędził w Działoszycach. To jest tylko 15 km stąd, więc również polecamy tam wycieczkę 😉

Herb Działoszyc

Bywali w Działoszycach Wojciech Kossak, Iwo Odrowąż, Jan Styka. A urodził się tu m.in. Adolf Edelmann.

W skład gminy wchodzą następujące wsie: Biedrzykowice, Bronocice, Bronów, Chmielów, Dziekanowice, Dębiany, Dębowiec, Dzierążnia, Dziewięczyce, Gaik, Iżykowice, Jakubowice, Januszowice, Jastrzębniki, Ksawerów, Kujawki, Kwaszyn, Lipówka, Marianów, Niewiatrowice, Opatkowice, Pierocice, Podrózie, Sancygniów, Stępocice, Sudół, Sypów, Szczotkowice, Szyszczyce, Świerczyna, Teodorów, Wola Knyszyńska, Wolica, Wymysłów, Zagaje Dębiańskie, Zagórze.

Każda z tych wsi jest niesamowicie urokliwa i ma swoją równie bogatą historię, co samo miasto.

Biskup Andrzej Maria Deskur, wieloletni przyjaciel Jana Pawła II wraz z rodziną posiadał dworek w Sancygniowie.

W dalszym ciągu można podziwiać ten cały obiekt wraz z przyległym parkiem. Jest na co popatrzeć. Polecamy.

Słupów za to słynie z pięknych stawów. Jeszcze parę lat temu były tu czynne kąpieliska. Pamiętam, jak przyjeżdżałam tutaj na rowerze. Dziś w dalszym ciągu można się wyciszyć w tym miejscu, a szczególnie podczas połowów wędkarskich. To na pewno nie jest dla mnie 😉 Wiem, że sporo tutaj dorodnych okazów złowiono, zatem polecamy “miejscówkę” 😉

Natomiast wieś Bronocice zyskała światową sławę po przeprowadzonych badaniach archeologicznych, które pozwoliły odkryć najstarszy wizerunek koła.

Mieszkańcy w czynie społecznym postanowili solidarnie upamiętnić ten fakt postawionym pomnikiem.

Działoszyce w chwili obecnej to jedno z najmniejszych miast w Polsce.

Statystyka ludności według danych z końca 2018 roku:

  • 5067 liczba osób zamieszkujących całą gminę
  • 898 liczba osób zamieszkujących miasteczko Działoszyce

Z czego 469 to kobiety, a 428 to mężczyźni.

Inne szczegółowe zestawienie ludności przedstawia się następująco:

  • 767 osób do 18-tego roku mieszka w gminie
  • 109 osób do 18-tego roku mieszka w Działoszycach
  • 1261 kobiet między 20-60 rokiem życia mieszka w gminie
  • 256 kobiet między 20-60 rokiem życia mieszka w Działoszycach
  • 1653 mężczyzn między 20-65 rokiem życia mieszka w gminie
  • 292 mężczyzn między 20-65 rokiem życia mieszka w Działoszycach


Jeśli zaś chodzi o mnie to mieszkałam w Działoszycach od drugiego roku życia. Zaraz po szkole średniej opuściłam rodzinne gniazdko. Niewiele zabrałam w jedną torbę podróżną i wyruszyłam w nieznane. Musiałam utrzymywać się sama, toteż studiowałam zaocznie, aby móc pracować. To historia wielowątkowa i zdecydowanie na odrębny wpis.

Mam w pamięci sporo pozytywnych wspomnień związanych z miasteczkiem mojego dzieciństwa i dorastania.
Tutaj przeżywałam pierwsze przyjaźnie i pierwsze zawody miłosne 🤣😭😂
Przełomowy okres w moim życiu, jak większość ludzi zaczęłam od edukacji w szkole podstawowej 😉 Jednak niewiele osób może poszczycić się szkołą z tak bogatą, a jednocześnie trudną historią funkcjonowania. Swój tragiczny udział miała przeważająca znacznie ludność żydowska.

Gmach Szkoły Podstawowej im. Tadeusza Kościuszki niegdyś mieścił Gimnazjum i szkoły średnie.
Tablica pamiątkowa na budynku Szkoły Podstawowej w Działoszycach.
Tablica pamiątkowa na budynku Szkoły Podstawowej w Działoszycach.

Chodziłam tutaj do Gimnazjum, de facto jako pierwszy rocznik (po reformie szkolnictwa).

Następnie był czas na Technikum Ekonomiczne, również w tym samym gmachu.

Bardzo serdecznie wspominam moją nieocenioną wychowawczynie, Panią Małgorzatę. Była mi ogromnym wsparciem i widziała we mnie potencjał.

Zaowocowało to skończeniem studiów o podobnej specjalizacji. Za co jestem do dziś ogromnie wdzięczna.

Obecnie funkcjonuje tu jedynie szkoła podstawowa.

Szkoła Podstawowa im. Tadeusza Kościuszki z ogrodzonym boiskiem szkolnym (po prawej).
Przylegająca do szkoły sala gimnastyczna.
Boisko szkolne obok budynku szkoły.

Kiedyś nie było takiego pięknego boiska i zagospodarowania przestrzeni terenu szkolnego.

Rosła tylko trawa i były stare opony. Służyły podobno do ćwiczeń na wychowaniu fizycznym 😉

Bieżnia.
Bieżnia.

Obecnie dzięki inicjatywom społecznym, miasteczko jest wyposażane w nowe elementy infrastruktury służące zarówno dzieciom, jak i pozostałym mieszkańców gminy.

W okresie jesiennym na terenie szkoły ma powstać strefa aktywności miejskiej.

Wrócę jeszcze do mojej skromnej osoby. Pod koniec edukacji w moim rodzinnym miasteczku była studniówka. Wiadomo musi być. Miałam wtedy przepiękną i bardzo wyjątkową kreację 😉 Tak się czułam 😉

Pamiętam do dziś, kiedy razem z Mamą kupowałyśmy tą suknie za całe 160 złotych. Była bajeczna i niepowtarzalna. Nikt nie miał takich ozdobnych rękawków jak ja 😉 Także dzielę się tym moim bardzo osobistym wspomnieniem 😉

“Polonez”

Sercem wracam często do tych “moich” Działoszyc.

Jeśli chcesz się wyciszyć wpadnij tutaj.

Z pewnością nie znajdziesz nigdzie więcej, takich atrakcji i ciekawostek historycznych.


Na potrzeby artykułu zorientowałam się w temacie możliwego noclegu.

Na obrzeżach miasteczka znajduje się Dom Weselny “Monika”. Za kwotę niezbyt wygórowaną, bo około 120zł (za osobę) już ze śniadaniem można tutaj przenocować (stan na sierpień 2019r.) .

Nieoficjalnie zaś wiem, że są osoby, które są znane ze swej gościnności i przyjmują pod swój dach wędrowców 😉

Póki co bardzo dziękuję za wszelką pomoc i dobre słowo od nieocenionego Pana Pawła Kamińskiego – społecznika i promotora miasta Działoszyc.


Jest jeszcze sporo rzeczy do pokazania m.in. synagoga żydowska, która stoi do dziś 😉 Druga część jest TUTAJ (KLIKNIJ)
Napisz proszę w komentarzu co Cię urzekło w tej mojej opowieści?
Czy może podobnie, jak ja opuściłaś/opuściłeś swoje rodzinne miasteczko? Jestem ciekawa.

Mogą Ci się również spodobać:

Share Button
Leave a reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.