SOBOTA – Wspomnienie św. Bernarda, opata i doktora Kościoła

Dzisiejsze czytania: Ez 43,1-7a; Ps 85,9ab.10-14; Mt 23,9a.10b; Mt 23,1-12

Święty Bernardzie wyproś nam u Pana Boga łaskę głębszego przeżywania i rozumienia Męki Pańskiej. Pomagaj codziennie w kontemplacji i medytacji nad Słowem Bożym, abyśmy tak jak Ty mimo niewielkiego wolnego czasu też czerpali z prawdziwego Źródła życia.

(Mt23,1-12)
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.

Faryzeusze znani byle ze swej obłudy. Jezus przestrzega przed taka postawą przemawiając do tłumów. Nie obawiał się mówić prawdy.

Pan Jezus przypomina że uczeń Chrystusa nie może pragnąć tytułów i zaszczytnych stanowisk. Powinien iść za Chrystusem tą samą drogą. Za Tym który stał się sługą wszystkich.

Robisz coś dobrego tylko dla rozgłosu?

Podobał Ci się wpis? Polub nasz profil na Facebooku