Nie można wierzyć na pokaz ani dla kogoś. Autentyczna wiara powinna wypływać z serca. Wzorem zawsze ma być pokorna Osoba Jezusa.

Wszyscy jesteśmy równi w oczach Boga. Niech nam się nie wydaje, że jest inaczej. Wiesz, że twój sąsiad z na przeciwka, brat, koleżanka, czy teściowa są tak samo ważni jak Ty?

(Mt 23,1-12)

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami:„Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsce na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.Wy zaś nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten, który jest w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo tylko jeden jest wasz Mistrz, Chrystus.
Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony”.

Wtorek. Dzień powszedni.

Dzisiejsze czytania: Iz 1, 10. 16-20; Ps 50 (49), 8-9. 16b-17. 21 i 23 (R.: por. 23b); Ez 18, 31ac; Mt 23, 1-12

Podobał Ci się wpis? Polub nasz profil na Facebooku