Witamy serdecznie. Wpatrujmy się w blask naszego Pana Jezusa Chrystusa każdego dnia. Udanej niedzieli. Pozdrawiamy Angelika i Przemek

(Mt 17,1–9)

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i brata jego Jana i zaprowadził ich na górę wysoką osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło.
A oto im się ukazali Mojżesz i Eliasz, którzy rozmawiali z Nim. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: „Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza”.
Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: „To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie”.
Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: „Wstańcie, nie lękajcie się”. Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im, mówiąc: „Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie”.

II Niedziela Wielkiego Postu

Dzisiejsze czytania: Rdz 12, 1-4a; Ps 33 (32), 4-5. 18-19. 20 i 22 (R.: por. 22); 2 Tm 1, 8b-10; Por. Mt 17, 5; Mt 17, 1-9;

Podobał Ci się wpis? Polub nasz profil na Facebooku