Ofiary na rzecz utrzymania parafii są ważne. Jednak co daje samo przekazywanie funduszy, kiedy w sercu robi się kamień? To jest wtedy usprawiedliwianie się. Trzeba żyć żywą wiarą.

(Mk 12, 38-44)

Jezus, nauczając rzesze, mówił:

«Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».

Potem, usiadłszy naprzeciw skarbony, przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.

Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie».

SOBOTA – Wspomnienie bł. Bogumiła, biskupa

Błogosławiony Bogumile wypraszaj u Pana potrzebne łaski dla nas, abyśmy coraz lepiej głosili Dobrą Nowinę naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Na pożytek nasz i innych dusz.

Dzisiejsze Czytania: Tb 12, 1b. 5-15. 20; Tb 13, 2abcde. 6. 7. 8 (R.: por. 2a); Mt 5, 3; Mk 12, 38-44;

Podobał Ci się wpis? Polub nasz profil na Facebooku